Το εξαιρετικό album “Still Got The Blues” του μέγιστου Gary Μoore, που κυκλοφόρησε το 1990, ήταν μια ριψοκίνδυνη κίνηση η οποία αναθέρμανε την παράδοση των Βρετανικών blues.
Την άνοιξη του 1989 ο Gary Moore, είχε περιοδεύσει σε όλη την Ευρώπη για την προώθηση του τελευταίου album του “After The War”, πέμπτου album του με την Virgin. Οι πωλήσεις και το προφίλ του εξαιρετικού μουσικού αυξάνοταν συνεχώς, με αποκορύφωμα την κυκλοφορία “Wild Frontier” του 1987.
Η τελευταία του όμως δισκογραφική δουλειά, δεν είχε τις αναμενόμενες πωλήσεις και ο μουσικός συνηδητοποίησε πως είχε πέσει στην παγίδα της επαναληψιμότητας.
Χρειαζόταν να πάρει κάποια ρίσκα, αν ήθελε να συνεχίσει να είναι επιτυχημένος.
Πριν από ένα show στην Γερμανία κάθησε μαζί με τον Bob Daisley τον επί χρόνια μπασίστα του και η απάντηση ήρθε.
“Αρχίσαμε να τζαμάρουμε κάποια blues και τότε είπα στον Gary, γιατί δεν δοκιμάζουμε ένα blues album;”, είπε χαρακτηριστικά ο Daisley.
Οι προοπτικές της δημιουργίας ενός blues album, ήταν ενθαρυντικές καθώς η εταιρία Virgin, ήταν θετική στην ιδέα.
Ο Gary Moore, θέλησε να φτιάξει μια ομάδα μουσικών κάτω από το όνομα του, ενώ η εταιρία αν και ήταν θετική στην προοπτική του album, δεν ήθελε να είναι μέρος της δισκογραφίας με την επωνυμία του αλλά ένα νέο project.
O Gary Moore, προσέγγισε πρώτα τον μπασίστα Andy Pyle που είχαν παίξει μαζί πίσω στο 1980 έναν μπασίστα ο οποίος είχε αρκετές blues καταβολές και ταίριαζε άψογα στο τι ήθελε ο Moore να δημιουργήσει.
Μαζί με τον Pyle, άρχισαν να δουλεύουν κάποιες ιδέες στο studio και ο Andy πρότεινε για την θέση του drummer τον CliveBunker ex Blodwyn Pig. Η συνεργασία τους όμως δεν απέδωσε καρπούς, έτσι τον αντικατέστησαν με τον Graham Walkerπου ενώ δεν ήταν ένας τυπικός blues drummer, είχε το feeling να αποδώσει μέγιστα αυτά που ζητούσε ο Moore.
H μπάντα ήταν πλήρης με την προσθήκη του πληκτρά Mick Weaver.
Στην συνέχεια έχοντας γράψει σχεδόν όλο το album, έπρεπε να αποφασίσουν πια demo κομμάτια θα διαλέξουν για ακρόαση από την Virgin. Τελικά τα, “Oh Pretty Woman”, “Moving On”,”Walking By My Self”, “Midnight Blues” και “Stop Messin Around” στάλθηκαν στην Virgin. Κάποια από τα κομμάτια ήταν τόσο τέλεια δουλεμένα που θα μπορούσαν να μπούν στην επίσημη κυκλοφορία δίχως καμμία αλλαγή.
Η Virgin, ενθουσιάστηκε με το περιεχόμενο και αποφάσισε να κυκλοφορήσει το album υπό την επωνυμία του Gary Mooreστηρίζοντας την προσπάθεια με νέο συμβόλαιο και ανάλογο budget.
To album, είχε εξαιρετική επιτυχία και ώθησε αρκετούς μουσικούς να ασχοληθούν με τα blues, δίνοντας στον Gary Moore την αλλαγή που χρειαζόταν και κάνοντας τον πιο επιτυχημένο από ποτέ.
Επίσης αρκετές ήταν οι guest συμμετοχές στο album με πιο σημαντικές τις εξής:
Albert King – Guitar, Don Airey – Keyboards, Albert Collins – Guitar, Bob Daisley – Bass, George Harrison – Guitars.
To album, έφτασε στο Νο 83 του Billboard 200 τον Φεβρουάριο του 1991 και ανακονώθηκε από την RIAA ως χρυσό το 1995.
Αυτές ήταν οι μεγαλύτερες πωλήσεις για τον Gary Moore στην Αμερική.