Στην κοινωνία που ζούμε, ένα μεγάλο μέρος των οργανωμένων πολιτικών ομάδων θέλοντας να βρεθούν στην εξουσία υιοθετούν μια ιδεολογία την οποία όσοι δεν υπερασπίζονται, θεωρούνται αντικοινωνικοί και συνάμα βάρος το οποίο πρέπει να πολεμήσουν όπως και δήποτε!
Οι πολιτικές και θεσμικές αποφάσεις, αντανακλούν άμεσα την καθημερινότητα μας και καθορίζουν τον κοινωνικό μας ρόλο.
Όταν όμως επεμβαίνουν σε μια τέχνη όπως η μουσική και συγκεκριμένα το rock & metal πολεμώντας το εδώ και πολλά χρόνια καθώς δεν αποτελεί παράδειγμα συντηρητισμού, αποτυγχάνουν οικτρά.
Το heavy metal, δεν είναι ένα μουσικό κίνημα, είναι νοοτροπία, τρόπος ζωής, είναι μια κοινωνία που ο κάθε ένας είναι ελεύθερος να εκφραστεί, να δηλώσει τα πιστεύω του και τις επιθυμίες του, δίχως να λογοκριθεί από κανέναν!
Όταν οι Black Sabbath, κυκλοφόρησαν το πρώτο τους album το 1970 η συντηρητική κοινωνία της Αγγλίας και όχι μόνο, εστίασε την προσοχή της στους στίχους, οι οποίοι ασχολούνταν με καθολικές αλήθειες της δυτικής κοινωνίας, όπως σέξ, ναρκωτικά και θρησκεία.
Το ίδιο πράγμα συνέβη και με τους Pistols, όταν κυκλοφόρησαν το “Nevermind The Bollocks” η προσοχή της αριστοκρατικής βρετανικής ελίτ εστίασε και αντέδρασε έντονα.
Επίσης, AC/DC, Judas Priest, Twisted Sister, Motley Crue, Mercyful Fate, είναι παραδείγματα που έκαναν την συντηρητική ελίτ να τραβάει τα μαλλιά της και να προσπαθεί να επιτύχει την λογοκρισία της μέσω της PMRC.
Ο κάθε ένας μας, έχει τα πιστεύω του και τις ιδεολογίες του, όταν η όποια συντηρητική κοινωνία αντιτίθεται στο ελεύθερο και δίχως πλαίσια κόσμο του metal, απλά δείχνει έμπρακτα την εναντίωση σε κάτι που δεν αντιπροσωπεύει τις κατά τα άλλα ηθικές; Αρχές της.
Το heavy metal ανέκαθεν ήταν, είναι και θα είναι η κραυγή της ελευθερίας, ο αγώνας για αυτονομία της σκέψης, η ανεξαρτησία και η ελεύθερη πίστη και έκφραση. Ποτέ δεν θα διαχωρήσει η θα επέμβει σε θέματα ελιτισμού και θρησκευτικού δογματισμού. Το metal, είναι ελευθερία και μια γερή γροθιά στο σάπιο κατεστημένο που προσπαθούν να προβάλλουν όλοι αυτοί οι συντηρητικοί μισάνθρωποι για να επωφεληθούν.
Συντηρητισμός, προκατάληψη , δεν ταιριάζουν με το metal, είναι σαν να ενώνεις πετρέλαιο και νερό μαζί, δεν έχουν κοινά σημεία, δεν υπάρχει κάποια ενότητα.
Αυτό που έχει κρατήσει το metal ζωντανό εδώ και 46 χρόνια, είναι η αυθεντικότητα του και όσο και να το πολεμούν και να το λογοκρίνουν, δεν πρόκειται να καταφέρουν τίποτα.
Το metal ποτέ δεν έγινε μέρος του συστήματος, μουσικά και στιχουργικά ασχολήθηκε και ασχολείται με όλα τα ζητήματα, οικογένεια, θρησκεία, ιστορία, θάνατο, χαρά λύπη, πόνο κτλ.
Τροφή για το μυαλό, για σκέψη για εσωτερική αναζήτηση, για τα πάντα.
Ο συντηρητισμός, η προκατάληψη και το κατευθυνόμενο κατεστημένο δεν μπορεί να αγγίξει, ούτε καν να βλάψει την ελευθερία της έκφρασης, του λόγου, των συναισθημάτων και των απόψεων, ενός κινήματος που έχει ως μότο το ελεύθερο πνεύμα , την ελεύθερη έκφραση, την ενότητα με αλλεργική αντίδραση σε κάθε λογής πλαίσια και στερεότυπα.